piątek, 8 kwietnia 2016

"Rok magicznego myślenia"- Joan Didion - recenzja


Autor: Joan Didion

Tytuł: "Rok magicznego myślenia"

Rok wydania: 2016 r.

Wydawnictwo: Znak Literanova

Objętość:  288 stron

Cena: 28,43 zł

Gatunek literacki:  autobiografia,

Dostępność:  znak.pl ,empik, matras, księgarnie stacjonarne

Opis wydawnictwa: Jakie dobrać słowa, by opowiedzieć o tym, co intymne i bolesne, by zrozumieć jedno z najtrudniejszych doświadczeń, z jakim każdemu z nas przyjdzie się zmierzyć? 

"Rok magicznego myślenia" to książka, która weszła do kanonu literatury. Została wyróżniona prestiżową National Book Award, otrzymała nominacje do Nagrody Pulitzera, National Book Critics Circle Award, a czytelnicy wymieniają ją pośród stu najważniejszych książek, które trzeba przeczytać w życiu.
Joan Didion, wybitna dziennikarka i eseistka, opisuje miesiące żałoby po stracie ukochanego męża i walkę o życie córki. W pięknym stylu, delikatnie i z ogromnym wyczuciem analizuje najgłębsze i najtrudniejsze emocje, pokazując, jak godnie mówić o smutku, tęsknocie, lęku przed samotnością.

Moja opinia: Patrząc na tytuł czytelnik spodziewa się książki przepełnionej optymizmem, w końcu ma to być "Rok magicznego myślenia". Po przeczytaniu pierwszego rozdziału i tragicznych wydarzeniach mających miejsce w życiu bohaterki, a zarazem autorki, liczymy na zwrot akcji. Jak to bywa w powieściach, powinien nadejść moment w którym wszystko się zmienia i zaczyna się szczęśliwe życie. A jednak nie. 

Książka znanej amerykańskiej dziennikarki i eseistki, jest próbą rozprawienia się z żałobą po zmarłym mężu oraz chorej córce, która zmarła, gdy książka była wydawana. Dedykacja również przeznaczona jest dla nich. Autorka opisuje wydarzenia mające miejsce chwilę przed śmiercią męża oraz wszystkim co działo się przez cały rok po jego śmierci. Bolesne odtwarzanie każdego szczegółu, łącznie z nazwą i numerem ulicy, może być niezbyt ciekawe dla czytelnik, który nie zna tych miejsc. Cała książka ma taki wydźwięk mocno naukowy. Cytowane są różne wiersze czy powieści, przytaczane są słowa naukowców, czy raporty. Przedstawione zostają nam różne mechanizmy radzenia sobie z bólem po stracie bliskiej osoby, czy choćby reakcje fizjologiczne. Joan podchodzi do straty w sposób naukowy. Sam w książce przyznaje, że została nauczona aby z problemem się rozprawić, trzeba czytać o nim, poznać go z fachowej strony. 

Mi osobiście bardzo ciężko czytało się"Rok magicznego myślenia". Przypominało mi to esej naukowy, który niejednokrotnie czytałam na studia. Problem straty i żałoby rozpracowany naukowo, mnóstwo odniesień do innych autorów i bolesna dbałość o każdy szczegół. Być może dla osoby, która jest w podobnej sytuacji, książka będzie pełniła formę terapeutyczną. Dla mniej, jest to esej i próba naukowego poradzenia sobie z żałobą. 

Ocena:3/6



Egzemplarz recenzencki otrzymałam i bardzo dziękuję: 




1 komentarz:

  1. chyba bym się nie skusiła ;) z takiego samego powodu jak podałaś, źle mi by sie czytało taki naukowy styl

    OdpowiedzUsuń